Zmarła była zastępczyni kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Głogowie. Przepracowała w urzędzie 43 lata

Jak podaje Głogowski Wehikuł Czasu, 19 kwietnia 2021, zmarła w Szczecinie, Stanisława Karbowińska (1936), za kilka dni (24 kwietnia) skończyłaby 85 lat. W Głogowie mieszkała od 1945 roku. Przez 43 lata pracowała (w latach 1954-1997) w Urzędzie Miejskim, głównie jako zastępca kierownika Urzędu Stanu Cywilnego. Mama dwóch córek – Mirelli (która urodziła się, nomen omen, 10 maja) i Danuty, mieszkającej obecnie w Szczecinie.

Wspomnienie spisane przez Wiesława Maciuszczaka

Na ul. 10 Maja 4/2 mieszkała z rodzicami od 1946 roku, a później ze swoją rodziną. Rodzice Michał i Agnieszka Łukaszykowie przyjechali do Głogowa z Jarocina w październiku 1945 roku. Jak wspominała:

„Początkowo zamieszkaliśmy przy ul. Słowiańskiej. Naprzeciwko, na rogu z ul. Grunwaldzką, był budynek PUBP. Ze względu na to sąsiedztwo zaproponowano nam zamianę na mieszkanie przy ul. 10 Maja pod nr 4. … Tyle różnych ludzi tu mieszkało. Nie kłóciliśmy się wcale, pomagaliśmy sobie. No i wszyscy wszystko o sobie wiedzieli. Ale też trwała wędrówka – sąsiedzi się zmieniali. Zięcik i Orłowski – krakusy spod jedynki – wrócili do Krakowa. Długo mieszkali na I piętrze Habowie. Naprzeciwko Grzelczak i Gołęberscy. Zostali długo Maciuszczakowie, których już tu od kilkunastu lat nie ma. Kolejne pokolenie Rybarczyków i Ruebenbauerów. Można długo wymieniać sąsiadów. I było mnóstwo dzieci. Rodziny miały ich po troje i czworo, a czasami i znacznie więcej. Dzieci przesiadywały na płotach jak wróble. Bawiły się na jezdni. Matki miały ciężko z opieką. Na ulicy było gwarno i radośnie. …
W 1954 roku rozpoczęłam pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej – dziś to Urząd Miejski. Nowo przyjęty pracownik musiał wtedy odbyć praktykę, poznać wszystkie sfery działalności w komórkach urzędu. Po takiej praktyce trafiłam pod skrzydła pana Józefa Królaka, urzędnika do spraw Stanu Cywilnego. Wiele się przy nim i od niego nauczyłam. Był to przedwojenny dziennikarz, wydawca, urzędnik i znawca prawa cywilnego. Doświadczenie zdobywał głównie w Inowrocławiu – jak mówił – był Kujawiakiem nie Poznaniakiem. … Patrzę wokół i widzę, ile zostało zrobione. Też przez nas. Miasto było w gruzach, ale przeżyliśmy i udało się nam je odbudować.”

Pani Stanisława uczestniczyła w życiu swojej lokalnej społeczności, wśród sąsiadów i znajomych. Była stałym gościem Imienin Ulicy. Będzie jej nam brakowało. jak informuje Rodzina zostanie pochowana w rodzinnym grobie na cmentarzu przy ul. Legnickiej w Głogowie.

Na zdjęciach – pani Stasia w trakcie Imienin Ulicy 10 Maja w 2018 roku i w trakcie uroczystego pożegnania w Urzędzie Stanu Cywilnego w 1996 roku, obok Prezydenta Jacka Zielińskiego, kiedy odchodziła na emeryturę. Na kolejnych: Spacer wśród gruzów na ul. Chopina; z córkami Danusią i Mirellą, Basią Ochocką i bratem Romkiem (zmarł miesiąc temu) i z mężem w 1957 roku na podwórku domu przy ul. 10 Maja 4.