Toruń. Most im. gen. Elżbiety Zawackiej kończy 10 lat. Jak doszło do jego powstania? [ZDJĘCIA]

Zobacz wideo: Na maszynie tego samego typu Piłsudski drukował Robotnika. Tak ona wygląda!

Na ten most torunianie czekali latami. Komunikacja z lewobrzeża z prawobrzeżem miasta ograniczała się praktycznie do wąskiego gardła - jednego mostu im. marszałka Józefa Piłsudskiego, na czym cierpiało przede wszystkim pierwsze z nich. Przez długi czas ta część Torunia z powodów kłopotów komunikacyjnych rozwijała się dużo wolniej. Nowy most - autostradowy - niczego w tym przypadku nie poprawił.

Teraz to już przeszłość. Dzięki powstaniu mostu im. gen. Elżbiety Zawadzkiej połączenie obu części Torunia jest już praktycznie drożne. Korki przytrafiają się rzadko, a jeśli są, to nieduże.

Inwestycja została zrealizowana przy udziale unijnego Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013. Umowę na dofinansowanie podpisano 6 października 2010 r. Od tego momentu rozpoczęły się intensywne starania o zwiększenie wsparcia do poziomu 85 procent, to jest takiego, na jakim były dofinansowane inne polskie inwestycje realizowane w ramach POIŚ. Ostatecznie 19 września 2014 roku Minister Rozwoju Regionalnego podjął decyzję o zwiększeniu dofinansowania unijnego dla budowy toruńskiego mostu drogowego o 148 mln 999 tysięcy złotych.

Całkowita wartość zadania inwestycyjnego wyniosła łącznie ponad 651,8 mln zł (wydatki kwalifikowalne i niekwalifikowalne oraz wydatki poniesione w ramach inwestycji, lecz nie objęte projektem). Dofinansowanie z Funduszu Spójności stanowiło ponad 467 mln zł, a wkład własny miasta - ponad 189 mln zł (w tym kredyt EBI 119 mln zł).

Generalnym wykonawcą przeprawy było konsorcjum firm: Strabag Sp. z o.o. i Strabag AG, inwestorem - Miejski Zarząd Dróg w Toruniu, działający w imieniu Gminy Miasta Torunia.

Budowa mostu rozpoczęła się 19 października 2010 roku. Oddanie mostu gen. Elżbiety Zawackiej do użytku miało miejsce 9 grudnia 2013 roku. Początkowo planowano oddać most w lipcu 2013 roku, jednak ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne i niski stan wody podczas budowy termin oddania mostu przesunięto o kilka miesięcy.

Wygląd mostu odnosi się do architektonicznego układu Torunia. Został wykonany jako stalowa konstrukcja łukowa. Kształt przęseł nawiązuje do istniejących wcześniej mostów w Toruniu: kolejowego im. Ernesta Malinowskiego i drogowego im. Józefa Piłsudskiego. Konstrukcja opiera się na jednej, centralnej podporze, która zapewnia zachowanie żeglowności i nie zakłóca pierwotnego biegu rzeki. Cała budowla ma 18 tys. ton konstrukcji stalowej. Podczas jej budowy zużyto 8 tys. ton stali zbrojeniowej, 3 tys. ton asfaltu i 65 tys. metrów sześciennych betonu. Nawierzchnię wykonano z asfaltu lanego. Do posadowienia podpór samego mostu wbito w grunt 1,5 tys. pali prefabrykowanych o wymiarach 40 × 40 cm. Do posadowienia pozostałych obiektów inżynierskich zużyto kolejne 2,5 tys. pali. Most zawieszono na najdłuższych w Polsce przęsłach łukowych, mających po 50 m wysokości i 270 m długości (mierzonej od najwyższego punktu łuku do poziomu góry fundamentu podpory) oraz 2,75 ton masy. Przeprawa ma po dwie jezdnie, każda ma dwa pasy ruchu. Po jednej stronie mostu znajduje się ścieżka rowerowa, po drugiej chodnik dla pieszych. Podczas budowy zamontowano 140 punktów świetlnych koloru białego, podkreślające walory architektoniczne mostu.

W 2014 roku most gen. Elżbiety Zawackiej został uznany przez Kapitułę Konkursu Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej za „Dzieło Mostowe Roku 2013”.

W galerii archiwalne zdjęcia z budowy mostu oraz dnia jego uroczystego oddania do użytku. Kto pamięta tamte czasy?

• most o długości 540 m długości i szerokości 24 m
• 2 jezdnie po dwa pasy ruchu w każdym kierunku jazdy oraz pełna infrastruktura: zatoki autobusowe, chodniki, droga rowerowa, oświetlenie i odwodnienie
• 2 przęsła łukowe po 270 m długości i 50 m wysokości
• 4,1 km - całkowita długość trasy mostowej wraz z drogami dojazdowymi
• 600 m i 830 m – długość estakad nad terenami zalewowymi po prawej i lewej stronie Wisły