Świetlana przyszłość miasta Głogowa

Choć od wielu lat nie mieszka Pan już w Głogowie, to jednak jak mało kto, zna jego historię. Jakim Pana zdaniem byłoby dziś miasto, gdyby nie przeżyło okropnej wojny?

Jego status byłby z pewnością na równi z Zieloną Górą, Gorzowem Wielkopolskim czy Legnicą. Ale ma pecha, że znajduje się w środku trójkąta o wierzchołkach: Legnica, Zielona Góra i Leszno, co było widać przy podziale na małe województwa w 1975 roku. Peryferie dawnego Księstwa Głogowskiego przerosły jego stolicę. Jestem przekonany, że gdyby nie wojny, to miasto byłoby piękne pod względem architektonicznym jak i estetycznym. Kolorowe i jeszcze bardziej zielone niż jest. Wierzę, że byłby też ważnym ośrodkiem kulturalnym, gospodarczym, a nawet wojskowym.

Podoba się Panu Głogów?
Tak, ale pod względem niektórych rozwiązań urbanistycznych nie. Plusem jest odbudowana starówka, ale wrzodem, którego trzeba się wstydzić jest zaniedbany plac przed ratuszem. Całe szczęście, że teren Starego Miasta nie został zabudowany blokami, co zrobiono w innych częściach przedwojennego miasta, gwałcąc wszelkie zasady urbanistyczne. Nie mam pojęcia jakim cudem architekci pozwolili przed laty zabudować aleję Wolności koszmarnym pasażem handlowym. Urbaniści dopuścili się skrócenia ulicy Słowiańskiej przez co fatalnie zmienił się układ komunikacyjny miasta. Po likwidacji umocnień twierdzy na początku dwudziestego wieku miasto zatrudniło najlepszego niemieckiego urbanistę Josepha Stübbena. Jego plan urbanistyczny z 1905 roku stał się podstawą kształtowania nowoczesnego miasta. Z tego czasu pozostał wyjątkowy budynek Zespołu Szkół Zawodowych, pierwszego liceum, gimnazjum przy ulicy Sikorskiego czy kilka obdartych z wystroju kamienic w Alei Wolności. Kontrowersyjne, największe rondo Europy ocaliło park w sercu miasta. Myślę, ze nowy most wyprowadzi ruch tranzytowy na obrzeża.

A dziś architekci pozwalają stawiać niekoniecznie ciekawe domki jednorodzinne, które często rażą po prostu kiczem. Koszmarne wieżyczki, kolumny, a przede wszystkim pomieszanie stylów, to tylko niektóre grzeszki współczesnej architektury.
Tak i jest to niechlujstwo urzędników, którzy tolerują tani gust inwestorów, a z racji swojego wykształcenia powinni kształtować poczucie estetyki. Dobrze chociaż, że konserwatorzy zabytków czuwają nad historycznymi obiektami i krajobrazem.

Jak według Pana będzie wyglądał Głogów za pięćdziesiąt lat?
Myślę, że tak pięknie jak sto lat temu. I że będzie to kameralne, ale nowoczesne i funkcjonalne miasto. Na pewno ilość ludności znacznie się nie zmieni. Znikną za to wieżowce, a w ich miejscu wybudowane będą niskie obiekty mieszkalne. Zostanie przebudowana główna ulica centrum. Jestem pełen podziwu dla ludzi odbudowujących kolegiatę. To skarb naszego miasta. A dopóki będzie tylko miejscem praktyk religijnych, będzie tam sennie i nudno. W pobliżu świątyni znajdują się nieźle zachowane fragmenty twierdzy i relikty umocnień. Tam powinna powstać stała makieta fragmentu grodu. Również zagospodarowanie nadbrzeży Odry z obu jej stron stanowiłyby miejsca, gdzie głogowianie całymi rodzinami mogliby wybierać się na niedzielne spacery. Gdzie można zjeść obiad i się zrelaksować. Gdyby jeszcze tylko udało się ożywić zamek… Trzeba także uatrakcyjnić Stare Miasto, by tętniło życiem do późnych godzin. Każdy kto decyduje się na mieszkanie w tym miejscu musi także liczyć się z konsekwencjami, że będzie tam gwarno i głośno. To historyczny punkt miasta, który zasługuje na wyjątkowe traktowanie.