Rowerowa obwodnica Trójmiasta

Trasa wiedzie niemal w całości przez lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, dzięki czemu umożliwia przejazd z Gdańska do Gdyni (i Sopotu) poza ruchliwymi miejskimi ulicami. Prowadzi górną krawędzią Wysoczyzny Gdańskiej lub górnymi partiami dolin wcinających się w tą wysoczyznę. Dzięki licznym leśnym traktom jest dostępna niemal z każdej dzielnicy Trójmiasta, co umożliwia też przejazd nią etapami. Wymaga minimum przygotowania kondycyjnego, pewnego obycia w jeździe terenowej oraz umiejętności posługiwania się mapą. Do jej bezbłędnego pokonania wskazane jest używanie mapy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. W nawiasach - kilometry bieżące wycieczki; odległości są mierzone od punktu startowego wariantu podstawowego, pozostałe warianty liczone są tylko do spotkania z trasą główną.

Start (wariant główny)
Z centrum Gdańska należy dotrzeć na osiedle Piecki-Migowo (Morenę). Początek naszej trasy znajduje się na końcu ulicy Bulońskiej, krzyżującej się tu z ulicą Myśliwską .
(0 km). Myśliwską jedziemy w prawo, na zachód. Ulica ta wyprowadza nas poza zabudowania (koniec nawierzchni) i doprowadza do niewielkiego jeziorka (1,4 km), położonego na terenie dawnego poligonu dywizji obrony wybrzeża z Wrzeszcza („niebieskich beretów”). Kierujemy się w prawo, ku północnemu krańcowi jeziora, gdzie spotykamy zielony szlak turystyczny i wariant trasy z Jasienia (1,8 km).

Start (wariant Jasień)
Od strony południowych dzielnic Gdańska (Chełm, Orunia, Łostowice, itp.) na trasę można wyruszyć z dzielnicy Jasień. Pomoże nam zielony szlak turystyczny („Skarszewski”). Początek na skrzyżowaniu ul. Kartuskiej i Zwierzynieckiej.
(0 km). Zwierzyniecką jedziemy na północ, mijając po prawej dawny dwór i majątek Jasień. Na końcu ulicy skręcamy w lewo i ul. Jasieńską kierujemy się w stronę widocznej rozległej przestrzeni dawnego poligonu. Wraz ze znakami zielonego szlaku zjeżdżamy nad jezioro (1,4 km), gdzie spotykamy się z wariantem głównym.

Wariant główny (cd.)
(1,8 km). Od jeziora wraz z zielonymi znakami szlaku wyjeżdżamy na północ, na ziemny wał pozostały po dawnej linii kolejowej Wrzeszcz - Kokoszki (1,9 km). Szlak odchodzi wałem w lewo na północ, my przecinamy go i odnajdujemy asfaltową drogę. Wspina się ona na pagórek, mijając ruiny dawnych zabudowań poligonu (2,1 km). Po drodze łączy się z żółtym szlakiem turystycznym („Trójmiejskim”). Dalej opada w dół, pod koniec ostry zjazd do doliny potoku (2,5 km), jednego z dopływów Strzyży. Przy zjeździe należy zachować ostrożność, droga kończy się ostrym zakrętem, na którym często zalega warstwa piachu. Skręcamy wraz ze szlakiem w prawo, na wschód, betonowa droga wzdłuż potoku wyprowadzi nas na opłotki Brętowa (3,2 km). Nasz potok wpada tu do Strzyży, rzeczki biorącej swój początek w okolicy Kokoszek i lotniska, wpadającej do Wisły jako jej ostatni dopływ w rejonie elektrociepłowni EC II. Tu spotykamy wariant dojazdu z Wrzeszcza.

Start (wariant Wrzeszcz)
Początek przy bramie cmentarza Srebrzysko, do którego dotrzemy z centrum Wrzeszcza ulicą Partyzantów i Ostrowskiej.
(0 km). Ulicą Srebrniki jedziemy na południowy zachód, mijając po lewej cmentarz, po prawej duży zakład ogrodniczy. Po czterystu metrach na zakręcie odbija w prawo piaszczysta droga wiodąca przez działki (0,4 km). Zjeżdżamy w nią i pedałując pod górę mijamy działki, by dojechać do rozstajów na pagórku wśród drzew (0, 7 km). Skręcamy w prawo i zjeżdżamy w dół, pod wiadukt dawnej linii kolejowej Wrzeszcz - Kokoszki. Za wiaduktem wyjeżdżamy na ulicę Ogrodową, którą docieramy do ulicy Potokowej (1 km). Skręcamy tu w lewo i wykorzystując ścieżkę rowerową dojeżdżamy do skrzyżowania z ul. Rakoczego (1,4 km) prowadzącą w górę na osiedle Morena. Przecinamy skrzyżowanie i dalej Potokową jedziemy przez Brętowo do skrzyżowania z ul. Kiełpińską (2,1 km). Stąd Kiełpińską dojedziemy do wylotu doliny Strzyży (2,7 km), gdzie spotykamy wariant główny naszej trasy.

Wariant główny (cd.)
(3,2 km). Wraz z żółtym szlakiem jedziemy w górę doliny Strzyży, aż do skrzyżowania (4 km) leśnych dróg i szlaków (zielonego i niebieskiego). Skręcamy na północ i razem z żółtym i niebieskim szlakiem udajemy się do Matemblewa, sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej. Trzymając się teraz szlaku niebieskiego mijamy kościół, wzgórze z kapliczką z figurą maryjną i leśniczówkę, by skręcić na północ w asfaltową dróżkę (4,7 km). Dojedziemy nią do ulicy Słowackiego (5,2 km). Po jej przekroczeniu skręcamy w lewo i chodnikiem przy ulicy jedziemy w górę, ok. 800 metrów, aż do skrzyżowania z asfaltową tzw. Kleszą Drogą (6 km). Skręcamy w prawo, na północ, i jedziemy nią w kierunku Doliny Radości.
(6,9 km) Szosa gwałtownie zakręca w lewo, w dół. Z tego miejsca odchodzi na wschód bita Szwedzka Grobla, prowadząca do Oliwy. Przecina ją w tym miejscu szlak niebieski, czyli wariant alternatywny dla przejazdu ulicą Słowackiego.

Wariant alternatywny dla ul. Słowackiego.
(0 km). Dla uniknięcia nieprzyjemnej jazdy wzdłuż ruchliwej ulicy można wybrać dłuższą o kilometr trasę wzdłuż niebieskiego szlaku. Po przekroczeniu ulicy należy przenieść rower przez parów i trzymając się znaków niebieskiego szlaku podążać malowniczą krętą drogą zwaną Huzarskimi Manowcami, aż do leśnego skrzyżowania z Lipnicką Drogą (1,8 km). Tu wraz ze szlakiem skręcamy w lewo i po kilkuset metrach docieramy do skrzyżowania z Kleszą Drogą i Szwedzką Groblą (2, 7km). Porzucamy szlak i wracamy na szosę - główny wariant trasy.

Wariant główny (cd.)
(6,9 km). Kleszą Drogą, cały czas pokrytą asfaltem, zjeżdżamy do górnej partii Doliny Radości (8,5 km). Na skrzyżowaniu przy zabudowaniach (z prawej), skręcamy w lewo. Po niespełna 80 metrach na kolejnych rozstajach wybieramy drogę w prawo, przez mostek na potoku, prowadzącą wzdłuż ogrodzonego terenu. Po lewej mamy otwartą przestrzeń źródlisk Oliwskiego Potoku - planowanego rezerwatu przyrody, po prawej - zalesione wzniesienia, wśród nich Czarcie Wzgórze. Nasz dukt, zwany Węglową Drogą, wiedzie skrajem lasu, u podnóża tych wzgórz. Pięćset metrów dalej po prawej spotykamy tablicę informacyjną informującą o Diabelskim Kamieniu (9 km), dużym głazie narzutowym spoczywającym kilkadziesiąt metrów na północ na niedużym wzniesieniu.
(9,3 km). Otwarta przestrzeń bagnisk po lewej kończy się, dochodzi tu z lewej żółty szlak. To koniec Doliny Radości, wjeżdżamy w Dolinę Zajączkowskiego Potoku. Droga wznosi się, podjazd nie jest jednak uciążliwy. Żółty szlak skręca z drogi w prawo (9,7 km), w ścieżkę wiodącą na pobliskie wzgórze, my jedziemy dalej Węglową Drogą, prosto, aż do leśnego skrzyżowania z Gliniastą Drogą (10,6 km). Tu skręcamy w lewo, na zachód, by po chwili znaleźć się na rozległym leśnym skrzyżowaniu z szerokim bitym duktem (10,7 km). Skręcamy tu w prawo, na północ, po chwili po lewej pojawiają się ogrodzenia ogródków działkowych, po prawej - ogrodzone łąki - pastwiska tutejszej stadniny koni (11,5 km). Wjeżdżamy do Owczarni, przy skrzyżowaniu - niewielki sklep w którym możemy uzupełnić zapasy prowiantu i napojów.
(11,8 km). Ze skrzyżowania jedziemy dalej na północ, szutrową droga między zabudowaniami Owczarni.
(11,9 km). Po chwili w prawo odchodzi droga do Doliny Ewy, którą można zjechać do Oliwy na ulicę Kościerską - my jedziemy prosto. Osiedle się kończy, droga prowadzi między działkami i łączy się z asfaltową drogą, biegnącą równolegle wzdłuż obwodnicy, aż do hipermarketu (13,5 km). Omijamy go i dojeżdżamy do ul. Spacerowej (14,2 km). Czeka nas 500 metrów nieprzyjemnej przejażdżki ruchliwą ulicą.
(14,2 km). Na skrzyżowaniu ze Spacerową ponownie spotykamy żółty szlak i przekraczamy ulicę przejściem dla pieszych i podążamy parowem wzdłuż ulicy w dół, do asfaltowej drogi do leśnictwa Gołębiewo. Teraz czeka nas przejażdżka pustą leśną szosą. Na krótką chwilę przy szosie pojawia się ponownie żółty szlak „Trójmiejski”. Mijamy po drodze zjazd w prawo (15,3 km), na Drogę Nadleśniczych, prowadzącą do Oliwy i Żabianki - ok. 800 metrów od rozstajów w głębi lasu znajduje się leśna wiata „Borodziej”.
Jedziemy nadal asfaltem, drogą zwaną Długą Linią. Mijamy kolejną drogę odchodzącą w prawo (16 km), wiodącą do leśniczówki Sopot, Doliny Świemirowskiej i ul. Reja. Możemy nią dojechać do odległego o 4,5 km przystanku SKM Sopot Wyścigi. Po niespełna dwustu metrach jazdy od tej krzyżówki po lewej mijamy duży ogrodzony obszar szkółki leśnej, wreszcie zakręt w lewo i za zakrętem - leśnictwo Gołębiewo.
(17,2 km). Na skrzyżowaniu przy leśniczówce skręcamy w prawo, w szosę prowadzącą do Doliny Świemirowskiej i ul. Reja. Mijamy zielony szlaban i dojeżdżamy do końca ogrodzenia okalającego wybieg dla koni z tutejszej stadniny i granicy lasu (17,5 km). Na jej skraju odchodzi w lewo od szosy leśny dukt z żółtym szlakiem - tu skręcamy. Trzymając się znaków szlaku jedziemy przez las na północ, trasa wiedzie przez chwilę niemal równolegle do obwodnicy Trójmiasta. Na jednym z leśnych skrzyżowań (18,7 km) szlak skręca z szerokiej leśnej drogi w lewo, w węższy leśny dukt, prowadzący do skraju lasu nad torami linii kolejowej Gdynia - Kościerzyna (19,1 km). Szlak tu ponownie skręca w lewo, ku wiaduktowi pod obwodnicą, my skręcamy w prawo i dróżką przez otwartą przestrzeń kierujemy się ku widocznemu wiaduktowi pod torami kolejowymi (19,4 km). Za wiaduktem skręcamy w prawo i drogą wzdłuż torów jedziemy do ulicy Nowodworcowej i stacji Gdynia Wielki Kack (19,8 km). Ulica ta wyprowadzi nas na ruchliwą ulicę Chwaszczyńską i skrzyżowanie obok wiaduktu nad torami (20,6 km). Tu spotykamy znaki szlaku czerwonego („Wejherowskiego”), wraz z nimi przeprawiamy się na północną stronę ulicy, przejeżdżamy wiadukt i skręcamy w lewo, w wiodącą na północ ulicę Władysława Jagiełły. Po prawej towarzyszy nam nowe osiedle szeregowców, po lewej - wykop z torami kolejowymi. Czerwony szlak prowadzi nas do granicy lasu, po czym na pierwszych rozstajach (21,7 km) skręca w lewo - my podążamy prosto, betonową drogą przy rurach ciepłociągu. Ostry zjazd zawiedzie nas w dolinę Kaczej i rezerwatu „Kacze Łęgi”. Przejeżdżamy przez most nad rzeczką i dojeżdżamy do wiaduktu pod torami (22,8 km). Z tego miejsca można wybrać trzy warianty jazdy:

Wariant Redłowo
(22,8 km). Skręcamy w lewo, na wschód i drogą u podnóża nasypu kolejowego jedziemy do dzielnicy Mały Kack. Ulice Olkuska i Halicka doprowadzą nas do Małokackiej (25 km). Skręcamy w prawo i przez Węzeł Macieja Brzeskiego dojeżdżamy do stacji SKM Gdynia Redłowo (25,5 km).

Wariant Witomino-Wzgórze św. Maksymiliana
(22,8 km). Przejeżdżamy pod wiaduktem i trzymając się znaków czarnego szlaku („Zagórskiej Strugi”) dojeżdżamy do Witomina (23,6 km). Tu ulicą Wielkokacką i Rolniczą jedziemy na północny kraniec dzielnicy. Na rondzie (24,6 km) możemy wybrać zjazd do śródmieścia Gdyni ulicą Witomińską lub Kielecką (tu asfaltowa ścieżka obok jezdni). Najciekawsza jest jednak trasa z czarnym szlakiem, który z ronda odchodzi w prawo i drogą obok radiostacji PIR prowadzi do granicy lasu (24,9 km). Dalej razem ze szlakiem dotrzemy przez las aż do stacji SKM Wzgórze św. Maksymiliana (27 km).

Wariant główny (cd.)
(22.8 km). Mijamy wiadukt i jedziemy w górę doliny Kaczej, drogą u podnóża nasypu kolejowego na zachód. Na rozstajach (23,3 km), na których znajdują się znaki szlaku czerwonego skręcamy w prawo, ku kolejnemu wiaduktowi pod torami. Dalej drogą ze znakami czerwonymi docieramy do krzyżówki ze szlakiem żółtym (24,8 km). Trzymając się czerwonych i żółtych znaków skręcamy w prawo, na północ. Na kolejnych rozstajach czerwony szlak odchodzi w lewo, my wraz ze szlakiem żółtym docieramy do leśnego parkingu przy ulicy Chwarznieńskiej (25,7 km). Dalej szlak doprowadzi nas do szerokiej leśnej drogi z poprowadzonym równolegle do niej ciepłociągiem (26,4 km). Skręcamy tu w lewo, na północ i cały czas tą drogą jedziemy aż do Demptowa (28,9 km). Dalej ulicami Demptowską i Kartuską dotrzemy do stacji SKM Gdynia Chylonia (31,5 km). Możemy także wybrać nieco dłuższy i ciekawszy wariant równoległy do tej trasy, umożliwiający też zjazd do śródmieścia Gdyni:

Wariant równoległy i śródmiejski
(26,4 km). Drogą przy ciepłociągu jedziemy ok. 200 metrów do skrzyżowania na którym znaki szlaku żółtego odchodzą w prawo (26,6 km). Wybieramy tu drogę także w prawo, pomiędzy drogą ze szlakiem a drogą z ciepłociągiem (na północny wschód). Droga ta po chwili zakręca na północny zachód. Za niewielkim wzniesieniem trafiamy na skrzyżowanie (27,4 km), na którym pojawi się niebieski szlak rowerowy. Skręcając w prawo, na wschód, możemy tym szlakiem dojechać do śródmieścia i dworca Gdynia Główna (29,2 km), natomiast jadąc prosto - do Demptowa (29,7 km) i Chyloni (32,3 km). Na tej ostatniej trasie po niespełna kilometrze od skrzyżowania, po prawej stronie natkniemy się na pomnik leśników polskich, zamordowanych podczas II wojny światowej przez Niemców.