Najsłynniejsze parki narodowe w Europie

Park Narodowy Sarek, Jokkmokk, Szwecja
To najstarszy park narodowy w Europie. Został utworzony 24 maja 1909 r. równocześnie z ośmioma innymi szwedzkimi obszarami (Abisko National Park, Ängsö National Park, Garphyttan National Park, Gotska Sandön National Park, Hamra National Park, Pieljekaise National Park, Sånfjället National Park i Stora Sjöfallet National Park). Działanie to miało na celu ochronę unikatowego alpejskiego krajobrazu Gór Skandynawskich.
Sarek charakteryzuje się długimi łańcuchami górskimi, wąskimi dolinami i licznymi lodowcami (ponad sto). Park okazuje się jednak prawdziwym rajem dla miłośników wspinaczki. Ponad dwieście wzniesień o wysokości przekraczającej 1800 metrów to nie byle gratka dla amatorów tego górskiego sportu. Co więcej, sześć z trzynastu najwyższych gór kraju znajduje się właśnie na obszarze parku. Największym wyzwaniem jest pokonanie szlaku Kungsleden, prowadzącego wzdłuż południowej części Sarek. Nie jest to jednak miejsce dla początkujących - wymaga nie tylko obeznania z alpejskimi warunkami i trudnym terenem, ale też koniecznością dostosowania się do gwałtownie zmieniających się warunków pogodowych. Wzdłuż szlaku nie istnieje też żadna infrastruktura turystyczna (brak schronisk, chatek wypoczynkowych) i wędrowcy muszą być przygotowani na spanie "pod chmurką".
Trudności wynagradzają jednak niesamowite widoki z doliną Rapadalen na czele. Ciągnąca się nią rzeka Rapaätno mieni się zielenią, powstałą w wyniku zlewania się wody z ponad trzydziestu lodowców. Jej brzegi porośnięte są górskimi brzozami i wierzbami, a całość robi olśniewające wrażenie. Szczęśliwcy mogą tu dostrzec także niedźwiedzie, rosomaki, rysie lub największe w Szwecji łosie.
Piękno tutejszej przyrody zostało podkreślone wpisaniem Parku Narodowego Sarek na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1996 roku.

Park Narodowy Olimp, Grecja
Olimp znany jest jako dom dwunastu antycznych bogów. Ze szczytu góry decydowali oni o losach państw, miast, rodzin i pojedynczych ludzi. Wierzono, że każdy śmiertelnik, próbujący dostać się na czubek tego najwyższego masywu w Grecji (2918 m.n.p.m.), był strącany w przepaść. Prawdopodobnie miało to związek z bardzo silnymi wiatrami, osiągającymi prędkość 100 km/h. Jednak w 1913 roku w końcu udało się sięgnąć "dachu świata" - najwyższy szczyt pasma, czyli Mytikas, został zdobyty. Już dwadzieścia pięć lat później tereny te zostały objęte ochroną jako pierwszy park narodowy w Grecji. Decyzję tę podjęto zarówno ze względu na naturalne piękno gór, jak i kulturalne znaczenie dla świata.
Na obszarze Parku Narodowego Góra Olimp znajduje się ponad 1700 gatunków roślin. Większość z nich jest zagrożona wyginięciem. Aż 23 gatunki są endemitami, wśród nich specyficzne gatunki marzanki, smagliczki i pszonaka.
W 1981 roku UNESCO uznało Park Narodowy Góry Olimp za rezerwat biosfery.

Park Narodowy Loch Lomond and the Trossachs, Szkocja
To jeden z największych brytyjskich obszarów chronionych (1865 km kw.). Ustanowiony w 2002 roku park narodowy jest niesamowitą kompozycją wzniesień o wysokości powyżej 3 tys. stóp (czyli ok. 915 m) i rozległych jezior. Co ciekawe, jest to miejsce przeznaczone specjalnie do rekreacji, dlatego każdy może zanurzyć się w krystalicznej wodzie i rozkoszować się urokami natury. Szczególnie popularne są jeziora Loch Lomond i Loch Katrine ze specjalnie przygotowanymi plażami, pomiędzy którymi można przemieszczać się na pokładzie historycznego parowca SS Sir Walter Scott.
W tym uroczym miejscu uważni turyści mogą dostrzecrzadkie gatunki zwierząt. Swoje legowiska założyły tu m.in. wydry, głuszce, karczowniki (czyli szczury wodne) i jelenie. Park Narodowy Loch Lomond and the Trossachs to także jedno z niewielu miejsc na Wyspach Brytyjskich, gdzie wciąż można spotkać popularną u nas wiewiórkę pospolitą.
Park ukazuje także kulturalne dziedzictwo mieszkańców okolicznych wsi - przepełnione folklorem i mitycznymi opowieściami. Uroku ich opowieściom dodają pamiątki minionych wieków. Turyści mogą poczuć się jak bohaterowie filmu Braveheart (młodsi czytelnicy poczują się raczej jak towarzysze Meridy Walecznej) wędrując wśród chat z epoki żelaza, kamiennych głazów na wzgórzach i licznych kurhanów, by wreszcie dotrzeć do zamków klanowych przywódców.

Park Narodowy Teide, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania
Znajdujący się na Teneryfie park narodowy koncentruje się wokół gory Teide, najwyższego szczytu kraju i trzeciego największego wulkanu na świecie (3718 m.n.p.m.). Wraz z bliźniaczą wulkaniczną strukturą Pico Viejo tworzą jeden z najciekawszych geologicznych obiektów na całym świecie. Stożki wulkaniczne oraz liczne kopuły, strumienie lawy, skałki i jaskinie tworzą niesamowity księżycowy krajobraz pełen różnych form i kolorów. Podobieństwo do powierzchni Marsa sprawiło, że międzynarodowe agencje kosmiczne testują tu sprzęt wysyłany na pozaziemskie ekspedycje poszukujące życia na innych planetach. Ale miejsce to zachwyca nie tylko naukowców, ale też zwykłych turystów. Dowodem na to jest ogromna popularność parku, który każdego roku jest odwiedzany przez prawie trzy miliony turystów. Pod tym względem na świecie ustępuje tylko japońskiej górze Fuji.
Skaliste podłoże sprawia jednak, że życie jest tutaj bardzo utrudnione. Na obszarze parku występuje zaledwie ok. pięćdziesięciu gatunków zwierząt, jednak część z nich jest endemitami - przede wszystkim jaszczurki i nietoperze. Także w przypadku roślin ciężkie warunki sprawiły, że wykształciły się specyficzne gatunki - aż 58 z nich występuje tylko na Wyspach Kanaryjskich.
Dużą popularnością wśród turystów cieszy się kolejka linowa kursująca od podnóży wulkanu Teide niemal na szczyt. Wdrapanie się tam pieszo wymaga przynajmniej sześciu godzin intensywnego marszu. Skorzystanie z kolejki, poza zapewnieniem niesamowitych widoków, pozwala dotrzeć tam w kilkanaście minut.
W 2007 roku Park Narodowy Teide został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.