Na murze cmentarza przy Legniciej odsłonięto tablicę w 100. rocznicę śmierci Juliusa Blaschke, autora monografii miasta

Tablica została umieszczona na cmentarnym murze, w miejscu, gdzie znajdował się nagrobek Juliusa Blaschke. To pomysł i zaangażowanie Dariusza Czai z Towarzystwa Ziemi Głogowskiej. Odsłonili ją wspólnie szefowie TZG oraz Glogauer Heimatbund e.V. czyli Zbigniew Mazurek oraz Martin Sprungala.
Jak podkreślił Wojciech Borecki, zastępca prezydenta miasta, który był obecny na uroczystości

- Julius Blaschke całe swoje dorosłe życie poświęcił dla Głogowa i utożsamiał się z miastem - powiedział. - Odsłonięcie tablicy to jeden z elementów współpracy z towarzystwem z Niemiec, które dziś zostanie przypieczętowane podpisaniem porozumienia.

Porozumienie to podpisano jeszcze tego samego dnia w Zamku Książąt Głogowskich, gdzie zaprezentowano też okolicznościową kartkę pocztową wydaną przez Pocztę Polską. Goście z Niemiec zwiedzili też kolegiatę.

Z kart historii

Julius Blaschke był nauczycielem muzyki w głogowskich szkołach, organistą kościoła św. Mikołaja, a przede wszystkim wybitnym badaczem dziejów Głogowa i ziemi głogowskiej.
Urodził się 21 marca 1866 w Kostomłotach, zm. 23 stycznia 1922 w Głogowie.
Ukończył Katolickie Seminarium Nauczycielskie we Wrocławiu, równolegle pobierał naukę w Akademickim Instytucie Muzyki Kościelnej. Początkowo pracował w Poniatowie i Trzcinicy Wołowskiej, ucząc w szkołach katolickich. Dwa lata po zaliczeniu drugiego egzaminu nauczycielskiego w 1888 otrzymał posadę nauczyciela w Szkole Ludowej w Głogowie, równocześnie został organistą w miejscowym kościele parafialnym. Od 1900 przez dziewięć lat uczył rysunku w gimnazjum humanistycznym. Pasją Juliusa Blaschkego było badanie dziejów miasta Głogowa i jego okolicy, ich wyniki publikował w formie artykułów i publikacji. Otwarcie pisał o słowiańskich korzeniach Głogowa. Poza pisaniem o historii miasta komponował utwory organowe, ale traktował to jako dodatkowe zainteresowanie. Zmarł nagle 23 stycznia 1922 na szkolnym dziedzińcu, mając 56 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Legnickiej. Julius Blaschke miał żonę i pięcioro dzieci.
W dowód uznania w połowie lat 20. zmieniono nazwę ulicy Polskiej w Głogowie, nazywając ją jego imieniem. Największym dziełem jest pisana w latach 1902–1912 Geschichte der Stadt Glogau Und des Glogauer Landes (Historia miasta Głogowa i ziemi głogowskiej). Do czasów obecnych jego monografia jest jedną z najważniejszych pozycji opisujących dzieje Głogowa.