KGHM: Zmiany na stanowiskach dyrektorskich

- Zrozumiałe są zmiany w cyklu czteroletnim. Zawsze nowa władza chce mieć w spółkach swoich zaufanych ludzi, ale tak rozkręcona kadrowa karuzela świadczy o braku doświadczenia i kompetencji osób, które podejmują decyzje - dodaje.

Najpierw odszedł ze stanowiska dyrektora generalnego ds. inwestycji i rozwoju grupy kapitałowej Arkadiusz Gierałt, niegdyś szef Platformy Obywatelskiej w Lubinie. Przeszedł do spółki córki. Zasiada w zarządzie Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych KGHM. - Zakładałem ten fundusz, żyję nim, więc jestem bardzo zadowolony - mówi Gierałt.

Pracę w biurze zarządu zakończył też Janusz Żołyński, który był dyrektorem naczelnym ds. pracowniczych.

- Skończył się kontrakt, który miałem podpisany na rok. Nadal jestem radcą prawnym w KGHM, jak wcześniej - mówi Żołyński.

Jego miejsce zajęła Cecylia Ewa Stankiewicz. Na stronie internetowej Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Miedziowego wypomina jej jeszcze trzy inne stanowiska, dodając, iż "w kręgach zbliżonych do biura zarządu mówi się, że jest ona dobrą znajomą wiceprezesa Ryszarda Janeczka".

- Pani Stankiewicz nie ma czterech etatów, lecz jeden - wyjaśnia Anna Osadczuk, rzecznik KGHM. - Gdy przeszła do biura zarządu, przestała być dyrektorem w Metraco. Funkcję prezesa Fundacji Polska Miedź pełni społecznie. W radzie nadzorczej Pol-Miedź-Trans zasiada z ramienia KGHM.

Osadczuk dodaje, że wewnętrznych spraw spółki, jak obsada stanowisk, nie komentuje.

Niewykluczone, że opracowywany przez Radę Gospodarczą przy premierze Narodowy Program Nadzoru Właścicielskiego zapoczątkuje kolejne zmiany. Tym razem w radzie nadzorczej. Program zakłada, że w radach nadzorczych dużych spółek ma być mniej naukowców, teoretyków. Zastąpią ich doświadczeni menedżerowie, którzy wzmocnią nadzór właścicielski nad spółką.

- Idea dobra, jeśli będą to menedżerowie związani z konkretnym biznesem, w przypadku KGHM: górniczym i hutniczym - mówi Józef Czyczerski, przewodniczący miedziowej Solidarności. - Ważniejsze od samego składu rady jest, by jej decyzje były kontrolowane.

Menedżerowie szybko wychwycą błędy zarządu
Ze Stanisławem Sirojciem, sekretarzem Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej Zagłębia Miedziowego, rozmawia Agata Grzelińska

Rada Gospodarcza przy premierze opracowuje Narodowy Program Nadzoru Właścicielskiego. Teoretyków, naukowców mają zastąpić doświadczeni menedżerowie.
Nareszcie. To świetny pomysł. Pracowałem w wielu radach nadzorczych i wiem, że tam, gdzie radą kierują menedżerowie, są lepsze efekty ekonomiczne. Tam, gdzie w skład rad wchodzą pracownicy administracyjni czy teoretycy, efekty są słabsze.

Według jakiego klucza ci menedżerowie powinni być dobierani?
Przede wszystkim muszą to być branżyści, znający się na specyfice danego biznesu. Muszą stanowić trzon rady. W kompleksowym składzie na pewno przyda się prawnik czy ekonomista. Nie brakuje przecież naukowców, którzy ściśle współpracują z przemysłem, znają teorię, ale i praktykę.

Dlaczego to takie ważne, by w radach nadzorczych dominowali menedżerowie?
Bo oni bardzo szybko ocenią i wychwycą, czy zarząd podejmuje właściwe dla danej firmy decyzje, czy nie. Teraz nie bardzo wiadomo, kto nad kim ma kontrolę. Zazwyczaj zarząd i rada nadzorcza nie robią sobie nawzajem krzywdy.

W jaki sposób rekrutować ludzi do rad nadzorczych?
Myślę, że w drodze konkursu. Nie twierdzę, że wygrywają zawsze najlepsi, ale to lepsza metoda niż dotychczas stosowana.