Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Dokładnie dwa lata temu 21 listopada, tuż przed jego oficjalnym otwarciem, tłum głogowian odwiedził Teatr Miejski. ZDJĘCIA

RED
Dwa lata temu 11 listopada wypadł w czwartek. W południe otworzono przed głogowianami drzwi Miejskiego Teatru. Odbudowany z ruin obiekt przyszły zobaczyć tłumy ludzi. Aby wejść musieli poczekać w deszczu w długiej kolejce. – Jest pięknie! Wspaniały obiekt! - mówili wzruszeni głogowianie. Na scenie witał ich prezydent miasta Rafael Rokaszewicz, który opowiadał o historii budynku i jego odbudowie.

W piątek, 22 listopada 2019 roku był dla Głogowa ważną datą. Tego dnia uroczyście otwarto po odbudowie Teatr Miejski im. Andreasa Gryphiusa.
Pierwszy powojenny spektakl, według tekstu patrona teatru Andreasa Gryphiusa pod tytułem „Piast” wykonaniu Teatru Lubuskiego, z Janem Peszkiem, zobaczyło 300 zaproszonych gości. Wśród nich byli między innymi przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego i Wojewody Dolnośląskiego, samorządowcy, konserwator zabytków, urzędnicy pracujący przy dofinansowaniu projektu odbudowy teatru, a także miejscy radni.

Teatr i jego burzliwa historia

Teatr Miejski w Głogowie powstał dzięki zaangażowaniu mistrza budowniczego Christiana Valentina Schultze. Opracował on koncepcję nadbudowania piętra nad istniejącym budynkiem z ławami mięsnymi. Według przedstawionego 11 stycznia 1799 r., projektu zewnętrzy wygląd nawiązywał do stylu klasycystycznego, wzorowanego na architektonicznej modzie z Poczdamu i Berlina. Widownia natomiast była podzielana na I i II kategorię oraz galerię. Budowę ukończono jeszcze tego samego roku w grudniu. W 1839 r. wyburzona została podłoga i teatr powiększył się o pomieszczenia po ławach mięsnych. Ponadto doszły balkon, loggie i amfiteatr z kurtyną. 20 lat później, schody z wewnętrznej części budynku przeniesione zostały na zewnątrz. Przez ponad pół wieku bazowano na oświetleniu naftowym, ale w roku 1867 r. budynek przeszedł na oświetlenie gazowe.

W 1864 r. nad głównym wejściem pojawiło się popiersie patrona teatru Andreasa Gryphiusa autorstwa wrocławskiego rzeźbiarza Michaelisa (dzieło przetrwało II wojnę światową, ale w 1959 r. rzeźba w niewyjaśnionych okolicznościach zniknęła).
Następna gruntowna przebudowa nastąpiła w latach 1926-28. W tym okresie zniknęły schody zewnętrzne, a wewnątrz zamiast loggi pojawił się żelbetonowy balkon. Śmiałą koncepcją, jak na ówczesne lata, było zamontowanie sceny obrotowej. Widownia teatru po przebudowie liczyła 453 miejsca.

Teatr pracował niemal do końca II wojny światowej, a ostatni spektakl odbył się jeszcze w grudniu 1944 r. Niestety, kilka tygodni później, w wyniku radzieckiej ofensywy, budynek, podobnie jak całe miasto, legł w gruzach.

Pomysły i plany odbudowy

Pierwsza koncepcja odbudowy teatru zrodziła się w 1959 r. i zakładała powstanie w odbudowanym obiekcie kina na ok. 300 miejsc. W budynku miała jednak być też scena do wystawiania sztuk teatralnych. Plan zakładał zakończenie inwestycji w 1962 r. lecz nawet jej nie rozpoczęto. Obiekt został odgruzowany, a w parterowych pomieszczeniach znalazły się garaże, w którym gromadzony był sprzęt przedsiębiorstwa rozbiórkowego. Kolejny pomysł z 1976 r. zakładał nie tylko odbudowę teatru, ale i sąsiadującego z nim ratusza, a całość miała być połączona szklanym korytarzem. W teatrze miało powstać Centrum Kulturalne o nazwie Dom Młodego Górnika. Jednak cena przedsięwzięcia, szacowana na prawnie 170 mln zł, okazała się za wysoka. Z kolei w 1988 r., zgodnie z nowym pomysłem, w tym miejscu miał otworzyć swoje podwoje Dom Hutnika z salą teatralną, siedzibą NOT, księgarnią i kawiarnią, ale i tym razem plany spełzły na niczym.

Temat teatru ponownie wrócił w 1991 r., za sprawą powołania przez radę miejską Fundacji Odbudowy Teatru im. Andreasa Gryphiusa. W 1994 r. Fundacja ogłosiła konkurs na projekt odbudowy. Wygrała oferta Pracowni Konserwacji Zabytków „Architektura-Rzeźba-Sztukaterie” z Wrocławia. Jednak od tamtego czasu przy budynku sporadycznie trwały jedynie prace zabezpieczające. W 1994 r. przy wejściu do obiektu, Teatr Lubuski z Zielonej Góry wystawił „Antygonę”. Przy teatrze odbywały się również inscenizacje historyczne nawiązujące do walk o Głogów w 1945 r. Dopiero kilkunastomilionowa dotacja Unii Europejskiej w połowie 2017 r. oraz pieniądze z budżetu gminy, pozwoliły na rozpoczęcie pełną parą prac budowlanych.

DGL News - Foto i źródła: MAH, „200 lat Teatru Miejskiego w Głogowie” Z. Rybka, A. Bok., facebook, Wehikuł Czasu, Głogowskie Forum Historyczne, R. Sanojca, K. Zawicki, glogow.naszemiasto.pl

od 7 lat
Wideo

Uwaga na Instagram - nowe oszustwo

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na glogow.naszemiasto.pl Nasze Miasto