Bobowski: Życie bez muzyki nie miałoby dla mnie sensu

Twierdzisz, że muzyka jest nieodłącznym elementem życia każdego człowieka, a dla Ciebie również wyjątkową pasją. Nie każdy jednak ma taki talent jak Ty, który potrafi grać na kilku instrumentach. Skąd ta miłość do muzyki?
Faktycznie jest ona całym moim życiem i gram na fortepianie, saksofonie oraz klarnecie. Muzyka gościła w moim życiu od właściwie od urodzenia, gdyż mój tata gra na gitarze od ponad trzydziestu lat, a mama śpiewa. Do szkoły muzycznej poszedłem mając sześć lat i wtedy właśnie grałem już na fortepianie. Jest we mnie dużo zapału i chęci, aby ciągle się rozwijać i mam nadzieję, że to we mnie pozostanie. Wiadomo przecież, że sam talent nie wystarczy. Trzeba także nad nim dużo pracować.

Jesteś jeszcze uczniem liceum. Rozumiem, że znajdujesz czas, aby doskonalić umiejętności i pogodzić to z nauką?
Zdecydowanie tak. Nie wyobrażam sobie życia bez muzyki i grania. To jest moja pasja i poświęcam jej najwięcej czasu. Nawet w szkole nie rozstaję się ze słuchawkami na MP3 i ciągle słucham muzyki.

A jakie masz plany na przyszłość? Czy są one także związane z muzyką?
Tak oczywiście! Chciałbym dalej kształcić się w szkole muzycznej we Wrocławiu. Może będzie wybiorę dziennikarstwo muzyczne lub Akademię Jazzu. Decyzja jeszcze jest przede mną.

Ale chyba jednak nie tylko muzyce poświęcasz czas. Ponoć jeszcze tańczysz?
Tak, od prawie trzech lat uczęszczam na zajęcia z tańca towarzyskiego. Sprawia mi to radość i przynosi satysfakcję. W tańcu odkryłem nowe wyzwanie i niezwykłą możliwość wyrażenia emocji. Zarówno tych dobrych jak i złych.