Bieliki, największe polskie ptaki szponiaste zamieszkały w lasach nad Jeziorem Sławskim

Nadleśnictwo Sława jest domem dla ośmiu bielików. To największy ptak szponiasty w Polsce z rodziny jastrzębiowatych. Jego waga może wynosić do 7 kg a rozpiętość skrzydeł osiąga nawet 250 cm.

Pierwszą parę bielików zaobserwowano w okolicy Jeziora Sławskiego w 2019 roku. Od tamtego czasu dochowała się już młodych. Obecnie populacja bielików w nadleśnictwie wzrosła do ośmiu osobników stanowiących cztery pary.

- Dla każdej z nich nadleśnictwo ustanowiło strefę ochrony całorocznej – informuje Katarzyna Ziółek, specjalista SL ds. edukacji, komunikacji społecznej i ochrony przyrody Nadleśnictwa Sława Śląska. - Jedna z takich stref znajduje się w okolicy Jeziora Sławskiego. Żyje tam pierwsza z zaobserwowanych przez nas par. Pozostałe trzy strefy ochronne znajdują się na terenach przy Odrze, między Sławą a Nową Solą. To miejsca mniej uczęszczane przez ludzi, z mniejszą presją turystyczną – dodaje.

Co oznaczają takie strefy? W obrębie kilkuset metrów wokół gniazd ptaków nie można prowadzić żadnych prac leśnych. To bardzo ważne, bo bieliki są bardzo przywiązane do swojego gniazda. Bywa, że żyją w nich nawet przez kilkadziesiąt lat, a trzeba wiedzieć, że te ptaki mogą dożyć nawet pół wieku.

Wymiary bielika:

• Długość ciała - 74–92 cm,
• rozpiętość skrzydeł - 193–244 cm
• Masa ciała samic - 4,1–6,9 kg,
• Masa ciała samców - 3,1–5,4 kg
• wysokość dzioba u samic - 35,1–47,7 mm
• wysokość dzioba u samców - 32,4–36,0 mm

Bielik to ptak padlinożerny - zjada ryby martwe lub osłabione, pływające tuż pod powierzchnią wody. Niekiedy zapoluje też na zająca. Po II wojnie światowej w Polsce żyło tylko około trzydziestu par tych ptaków. Na szczęście bieliki zostały objęte programem ochronnym, a tworzone wokół miejsc ich bytowania strefy, pomagają im w spokoju się rozmnażać. W Polsce gniazduje około 500 par.

Czytaj też:

Terytorium bielika należy do jednych z największych i wynosi średnio 60 km kw, a wśród osobników żyjących w rozproszeniu – nawet do 400 km kw.

Oprócz bielika w Nadleśnictwie Sława bytuje także inny, wyjątkowy ptak – sokół wędrowny. W sumie są obecnie dwie strefy ochrony okresowej i jedna całorocznej na pograniczu nadleśnictw Sława i Wolsztyn.

- Sokół wędrowny został zaobserwowany w zeszłym roku, na sztucznej platformie zamontowanej przez nadleśnictwo i tam na świat przyszło młode pokolenie – zaznacza Katarzyna Ziółek.

Ciekawostką jest to, że sokół wędrowny, tak jak inne gatunki sokołów, nie potrafi budować własnych gniazd, za to z przyjemnością zajmuje gniazda zbudowane przez myszołowy, kruki i bieliki.